Hierbij het verslag van de Strontrace 2023 van Johan Wijker uit Delfshaven:
Maandag 23 oktober zijn wij weer gestart in de zware klasse van de Strontrace, dit jaar de 50e editie en voor ons de 4e deelname.
It Soal (kanaal bij Workum) was dit jaar bezeild, waardoor we niet naar buiten gejaagd hoefden te worden.
Na Stavoren bleek al gauw dat 2 grote schepen kozen om met de voorspelde oostenwind over Lelystad te gaan.
Wij hebben de keuze gemaakt om zo snel mogelijk richting Amsterdam te gaan over Enkhuizen, zo het ruime rak kiezende en zoveel mogelijk zeilen bij te zetten.
Zo bereikten we ’s avonds om kwart over 8 al de Y-toren, op de motor naar Amsterdam, waar we om kwart over 11 verder mochten.
Amsterdam verliep voorspoedig, de bruggen draaide soepel en we waren er vlot doorheen.
Na Amsterdam komt de Nieuwe Meer, waar eigenlijk alleen maar gezeild kan worden, dus snel mast omhoog en zeilen erop (we hebben niet eens aangelegd tijdens deze actie).
Na de nieuwe meer kwamen we na een klein stukje jagen bij de Bosrandbrug, hier moesten we een uur wachten omdat deze pas weer vanaf 5u draait.
Dit resulteerde erin dat de schepen die Lelystad hadden gekozen ook weer waren aangesloten en we met 5 grote schepen weer bij elkaar lagen.
Er volgde dus een rommelige herstart na de bosrandbrug, maar na veel trekwerk lagen we voorop en liepen net iets harder dan de nummer 2.
Bij de Westeinderplassen lagen 2 binnenvaartschepen in de weg waar we niet makkelijk langskwamen. Anker erin en besloten om via deWesteinderplassen te zeilen, jaagploeg pikken we later wel op.
Maar helaas zonder de extra mensen lukte het niet om op het meer op te komen, teruggegaan, jaagploeg opgepikt en tweede poging gewaagd. Deze lukt wel, maar helaas lagen we toen weer 3e.
Vanaf hier naar de Kaag, wat verder incidentloos verliep. Het laatste stuk ringvaart was bezeild en konden we zo de kaag op kruisen.
Bij Warmond onze stront ingeleverd, bloembollen aan boord, een borreltje in het theehuisje en een koppie snert in de tent en weer door.
Vanaf hier kwam het stuk waar wij goed bekend zijn en wij gebruik konden maken van de krachten van het schip.
Een oud schipper heeft mij eens verteld hoe hij het zeil al aan het hijsen was, terwijl de mast nog onderweg omhoog was en het leek me een mooi stuk om dat ook eens te proberen met de A44, Haarlem, Spaarndam en de A9 in het vooruitzicht.
Dit ging zeer goed, we liepen weer wat in, de bruggen draaiden goed en vlot, maar uiteindelijk is de volledige top 3 in Haarlem gestrand voor de nacht voor een paar welkome uurtjes verplichte rust.
Na Haarlem was er weer een geneutraliseerd stuk tot aan Schellingwoude, vanwaar weer gezeild kon worden. Vanaf hier bleek dat de wind noordoostelijk was, de schepen die Lelystad hadden gekozen konden dus niet terug over Enkhuizen omdat er in het Krabbersgat niet gekruisd mag worden.
Na veel kruiswerk en heftige wind Lelystad bereikt en vanaf hier werd ons achterstand fataal, in de nacht zakte de wind volledig in, nr 1 en 2 kwamen nog tot Stavoren. Wij pikten nog een visnet op wat voor de nodige vertraging zorgde. In de ochtend dikke mist waardoor we 1,5 uur stil gelegen hebben.
Nadat we aan de ingang van It Soal nog een jaagploeg naar de pier moesten roeien zijn we naar binnen gejaagd om als derde binnen te komen.
Bij de schippersvergadering bleek dat de nummer 2 motor minuten had gemaakt, waardoor deze terugviel naar de laatste plek in het klassement. Dus alsnog een mooie 2e plek als eindresultaat.
Net als ieder jaar was het voornemen dat deze strontrace de laatste keer was, maar deze editie ging zo goed dat de plannen en verbeterpunten voor volgend jaar er alweer zijn.
Na 4 deelnames, waarvan 1 niet afgemaakt, merkt de groep dat de kunde en het vertrouwen groeit, waardoor het steeds beter en ‘makkelijker’ gaat!
Bedankt Johan voor je verhaal en foto’s!
